Cyfrowa księga zmarłych więźniów zawiera dotychczas znane nazwiska ponad 21.000 ( ze wszystkich ok. 30.000) więźniów, którzy zginęli w obozie koncentracyjnym Flossenbürg i w jego podobozach na terenie Bawarii, Czech i Saksonii.
Ofiary marszów śmierci zidentyfikowano tylko szczątkowo. Nawet po wyzwoleniu umierało wielu już byłych więźniów ze względu na warunki obozowe. Zapisy w cyfrowej księdze zmarłych więźniów zaczynają się od pierwszej ofiary, która zginęła 21 maja 1938 r. i sięgają aż po koniec wojny 8 maja 1945 roku.
Podane numery dotyczą wyłącznie numerów obozowych obozu koncentracyjnego Flossenbürg jak i numerów rozpoznawalnych jeńców wojennych Wehrmachtu. Wielu więźniów więziono i zamordowano bez numeru obozowego.
Podstawę źródłową stanowią poniższe dokumenty:
- osiem tomów ksiąg numerycznych obozu koncentracyjnego Flossenbürg pochodzące z US National Archives, Washington D.C.
- Karty prawie wszystkich zarejestrowanych z numerem obozowym więźniów z Archiwum ITS w Bad Arolsen
- cztery tomy dokumentacji o Flossenbürgu 3 Armii z września 1945 roku z National Archives, Washington D.C.
- Listy transportów, między innymi z Archiwum ITS w Bad Arolsen, Muzeum Yad Vashem w Jerozolimie i z Centre d'Etudes et de Documentation „Guerre et Sociétés contemporaines“ w Brukseli
- Dokumenty Agencji Informacyjnej Wehrmachtu w byłych Archiwach Wojskowych Związku Radzieckiego, przede wszystkim w Centralnym Archiwum Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej w Podolsku
- Zaświadczenia o śmierci więźnia wystawionych przez obozowych lekarzy SS we Flossenbürgu z Urzędu Stanu Cywilnego Gminy Flossenbürg
- Lista grobów z cmentarza na terenie Pomnika Pamięci Obozu Koncentracyjnego Flossenbürg i inne wykazy grobów
- wiele korespondujących dokumtentów z ITS Digital Archive z United States Holocaust Memorial Museum w Washingtonie D.C.
- Bazy danych innych instytucji, które zajmują się opracowaniem cyfrowym danych ofiar okresu nazizmu
- wiele cennych wskazówek i informacji od rodzin więźniów
Od założenia Muzeum i Miejsca Pamięci jako instytucji badawczej w 2000 roku w wyniku szeroko zakrojonej analizy źródłowej dokumentów powstała lista nazwisk, która jest ciągle aktualizowana.